Քողը կա ու կլինի կանացի աքսեսուարներից ամենաառեղծվածայինը: Այն ծածկում է կնոջ դեմքն ու դարձնում նրան առավել գրավիչ: Այս իրն առաջին անգամ հայտնվել է Արևելքում: Դրանով կինը ծածկում էր ոչ միայն դեմքն, այլև` ողջ մարմինը: Արևելյան քողերը պատրաստվում էին բամբակից և նույնիսկ բրդից: Դրանք նման էին մահմեդական չադրային:
16-րդ դարում քողերի ու այդ թվականներին հատուկ գլխարկների (Mob-cap) նորաձևությունն անկում ապրեց: Եթե քողերը հետո կրկին կդառնան նորաձև, ապա Mob-cap-ը` ոչ, դրանք այսօր հիմնականում օգտագործվում են, դիմակահանդեսային կերպաներ ստեղծելիս:
1500թթ.-ներին միայն իսպանուհիներն էին կրում քողանման, սև ժանյակից պատրաստված աքսեսուարներ, որոնց Մատիլյա էին անվանում: Բարրոկո և Ռոկոկկո (16-18-րդ դարեր) դարաշրջաններում շատ հազվադեպ կարող էիր հանդիպել քող կրող կանանց կամ տղամարդկանց:
Եկավ Բիդերմայեր (1815-1848 թթ.) դարաշրջանը, քողերը սկսեցին կրկին զարդարել կանացի գլխարկները, նամանավանդ` ցիլինդրները:
Մեր օրերում դասական քողը օգտագործվում է հիմնականում նորաձևության ցուցադրությունների ժամանակ, իսկ ավելի համարձակ աղջիկները, այն կիրառում են առօրյայում, ամրացնելով ժամանակակից ձմեռային գլխարկներին: Կերպարն էլ ամբողջացնում են ջինսերով և գունավոր բլուզներով:
Comments
Post a Comment