18-րդ դարի ռուս հողատեր Դարյա Սալտիկովային կամ մռայլ <<Սալտիչիխա>>-յին, ով այն աշխարհ ուղարկեց տասնյակ դժբախտ գյուղացիների և ծառաների, 2018թ.-ին իրեն հիշեցնել տվեց, էկրաններ բարձրացած` <<Արյունարբու տիկինը>>> ֆիլմի շնորհիվ:
Սալտիկովային, Եկատիրինա Երկրորդ թագուհին բնութագրել էր, որպես մարդկային ցեղի այլանդակություն:
Սակայն, որքան էլ դաժան և հիվանդագին լիներ Դարյա Սալտիկովան իր արարքներում, չէր կարող անգամ համեմատվել 16-րդ դարում հայտնի Կոմսուհի Բատորիի հետ, վերջինս 35 տարիների ընթացքում իրականացրել է 650 սպանություն:
Տրանսիլվանիան միշտ համարվել է վամպիրների հայրենիքը: Այստեղ է իր սարսափելի նպատակներն իրականացրել շատ ֆիլմերի, լեգենդների և Բրեմ Սթոքերի ստեղծագործության հերոս կոմս Վլադիսլավ Դրակուլան: Եվ զարմանալի չէ, որ հենց այստեղ է ծնվել աշխարհի և պատմության ամենադաժան և ամենասարսափելի կինը, որին անվանում են նաև կոմսուհի Դրակուլա:
 |
| Դարյա Սալտիկովա |
Այդ տարիներին ազնվականությունը կարծես փորձում էր մեղքեր գործելու մեջ մեկը մյուսին անցնել: Ամրոցներում թագավորում էր այլասերվածությունը: Շատ մոտ արյունակացական կապեր էին հաստատվում:
Այս ամենից չէր առանձնանում Բատորիների տոհմը: Էլիզաբեթի հարազատները և բարեկամները հիմնականում վհուկներ էին, սատանիստներ, լեսբուհիներ, հոգեկան հիվանդներ և անբարոյականներ: Զարմանալի չէր, որ Էլիզաբեթը տասը տարեկանում ծեծում էր աղախիններին և թողնում կիսամեռ: Իսկ տասնչորս տարեկանում հղիանում է հողագործից: Ծննդաբերելուց հետո նրան ամուսնացնում են հունգարացի կոմս՝ Նադաշդի հետ:
 |
| Էլիզաբեթ Բատորի |
Կոմսուհու սիրելի գործիքն էր համարվում ասեղը, որը նա մտցնում էր զոհի կուրծքը և շրթունքները:
Այս <<խրախճանքին>> մասնակցում էր կոմսուհու ամուսինը: Ամռանը մի քանի դժբախտների հրամայում էին պատել մեղրով և նետել անտառ: Իսկ ձմռանը հրամայում էին զոհին ամբողջությամբ թրջել և ամրոցի դարպասների մոտ թողնել, որպեսզի սառչի:
Խոսակցություններ էին պտտվում, որ ամրոցում տեսել են գունատ մի անծանոթի, որն ամբոջովին սև էր հագած և ուներ գորշ և առեղծվածային աչքեր: Գյուղացիները, որոնք հավատում էին վամպիրների գոյությանը, համոզված էին, անծանոթը գերեզմանից հարություն առած կոմս Դրակուլան էր, որը մահացել էր դեռևս 15-րդ դարում:
Էլիզաբեթը սարսափելի երկյուղում էր ծերությունից և հավատում էր, որ արյան լոգանքները կօգնեն պահպանել գեղեցկությունը և երիտասարդությունը: Իսկ հաստիքավորված վհուկը ամեն անգամ նրան խորհուրդ էր տալիս վերցնել ավելի մեծ տակառներ:
Առաջին հայացքից այս ամենը անհեթեթություն էր թվում, սակայն շուտով սկսեցին ի հայտ գալ սարսափելի փաստեր և ապացույցներ: Հարևան գետերից ձկնորսները հաճախակի դուրս էին բերում արյունաքամ եղած դեռատի աղջնակների դիակներ:
Սկզբից կոմսուհու զոհեր համար գտնելը հեշտ էր: Գյուղացիները աղքատության մեջ էին և բավականին բարձր գներով վաճառում էին իրենց աղջիկներին՝ մտածելով, որ նրանց համար ամրոցում ավելի լավ կլինի: Արդյունքում դիակներն ավելի շատացան, իսկ թաքցնել այլևս հնարավոր չէր:
 |
| Դրակուլա, Կոմսուհի Բատորի |
Բրատիսլավայում սկսվեցին խորհրդարանական լսումները: Պարզվեց, որ 35 տարիների ընթացքում Էլիզաբեթը իրականացրել է 650 սպանություն:
Կոմսուհի Բատորին իր իսկ ամրոցի պատերից մեկի մեջ ողջ-ողջ թաղեցին՝ թողնելով մի փոքր անցք սննդի համար: էլիզաբեթը այսպես ապրեց մոտ երեք ու կես տարի և վերջիվերջո մահացավ:
Էլիզաբեթ Բատորիի պատմությունը ոչ միայն հունգարական ժողովրդական բանահյուսության մի մասն է, այլև ամբողջ աշխարհում սցենարիստների եւ ռեժիսորների համար ոգեշնչման աղբյուր:
 |
| Չախտիցե ամրոց |
Comments
Post a Comment